Broken cookie

Broken cookie is een metafoor in het leven geroepen door psycholoog Aletha J. Solter.
Je zal het gebruik van dit metafoor ook regelmatig terug vinden bij andere profielen over afgestemd opvoeden.

Een 'broken cookie' is een metafoor voor die laatste druppel die de emmer van je kind doet overlopen.⁠
De overweldigende ontlading van een kind dat na school een koekje vraagt en ontdekt dat het koekje gebroken is.⁠

'Is dit nu niet overdreven?': denken we als ouder.⁠
Je kind reageert niet 'overdreven' maar geeft op dat moment toe aan de lading emoties en spanning die doorheen de dag werden opgestapeld.⁠ (Overprikkeling, camoufleren van het autisme, onverwachte verandering, opgebouwde spanning, ruzie met een vriendje, ...)⁠

Elk kind en elke volwassene heeft wel eens een ontlading door een te vol emmertje.
Bij kinderen met autisme vult dit emmertje zich veel sneller. Sommige kinderen hebben altijd al een gevulde bodem waardoor ze sneller aan hun limiet zitten.
⁠
Laten we proberen om de ontlading van ons kind te zien als een fortune cookie.⁠
Zo eentje dat je krijgt op het einde van een Chinese maaltijd.

Het moment dat het koekje breekt krijg je de kans om te gaan kijken wat er zich binnenin afspeelt.
Soms moet je de spreuk een beetje ontcijferen .
Soms even laten bezinken.
Soms heb je geen zin in die zever en heb je misschien thuis toch weer spijt dat je het niet gelezen hebt.
En soms weet je meteen wat ze ermee bedoelen.

Een 'fortune cookies' van een kind met autisme kan zowel te hard als te zacht gebakken zijn.

Sommige kinderen hebben een heel zacht gebakken koekje, dat voortdurend lijkt te breken.
Bij te harde koekjes voel je dat er een ontlading moet komen. Maar de ontlading laat op zich wachten, waardoor je voelt dat je kind niet op zijn gemak is.
Vaak merken we dit aan actie-reactie gedrag.
(Hierover binnenkort meer.)

Hoe vaak of hoe intens het koekje van je kind ook breekt, het zegt niets over jou als ouder.⁠
Die ontlading heeft een functie en mag er zijn!⁠