![](https://primary.jwwb.nl/public/g/r/j/temp-bivfrdjjuiyyjmoyojio/j7f3d6/lkslkd.png?enable-io=true&enable=upscale&crop=746%2C747%2Cx0%2Cy0%2Csafe&width=395&height=396)
![](https://primary.jwwb.nl/public/g/r/j/temp-bivfrdjjuiyyjmoyojio/0olc71/2_5.png?enable-io=true&enable=upscale&crop=1080%2C1080%2Cx0%2Cy0%2Csafe&width=399&height=399)
Trek als ouder aan hetzelfde zeel, maar dat wil niet zeggen dat je altijd aan dezelfde zijde moet staan.
Maar waarom?
Een zeel is een dik, sterk touw opgebouwd uit meerdere individuele touwtjes.
Een touwtje individueel, heeft niet de kracht om een groot gewicht te dragen.
Maar wanneer je die kleinere touwtjes samenvoegt krijgt je een stevig touw waar je kinderen aan kunnen hangen, op kunnen leunen, ontdekken en uitrusten.
Die kleine draadjes hebben dus wel degelijk een belangrijke functie, ze vormen de basis van het stevig touw dat jullie gezin verbindt.
Wanneer je ouder wordt ga je samen met je partner de draadjes, van je eigen kindertijd en opvoeding, samenvoegen.
Elke draadje staat voor een waarde, een visie, een doel.
Sommige draadjes zullen door jullie beiden worden toegevoegd, andere draadjes blijven achter.
Maar soms kan er ook onenigheid zijn.
Past dit touwtje wel in ons dik, verbindend touw?
De één is overtuigd de ander kreeg dit touwtje als kind zelf niet mee en twijfelt.
Wanneer zo’n touwtje mee wordt opgenomen in jullie dikker touw, zal je merken dat je partner dit touwtje misschien steviger vasthoudt dan jij.
Een touwtje wordt extra goed vastgenomen wanneer het onwennig, angstig of onbekend voelt.
Dan is het belangrijk om na te gaan welk effect dit heeft op je kind.
Heeft hij er last van? Of is het een ervaring om zelf te ontdekken wat hij van dit touwtje vindt?
In mijn gezin is dit het touwtje, 'ontdekken van eigen grenzen met vallen en opstaan.'
Natuurlijk moet dit touwtje aanwezig zijn, maar ik voel dat ik dit touwtje sterker vasthou dan mijn partner.
Ik voel me onrustig wanneer mijn kinderen iets willen doen waarvan ik, de minder goede, afloop al ken.
Mijn partner kan dit touwtje meer lossen, hij blijft op een afstandje vol vertrouwen kijken en staat paraat wanneer hij nodig is.
Het is soms verwarrend maar vaak ook leerrijk om ouders te hebben die aan de andere kant van dat dik touw staan.
Je kan als kind zelf kiezen voor datgene dat op dat moment veilig voelt.
In ons geval...
Heb ik vandaag mama nodig die met mij op verkenning gaat en alle obstakels uitlegt?
Of kan ik het alleen en weet ik dat papa er zal staan wanneer het nodig is?
Reactie plaatsen
Reacties